szczawnica31

Narciarzy o większych umiejętnościach ucieszy sztucznie śnieżona trasa na stoku Palenicy, posiadająca homologację FIS, na której rozgrywane są zawody alpejskie. Możliwość pełnej satysfakcji z uprawianego narciarstwa, także i zwolennikom jazdy rekreacyjnej, dostarczy oddana do użytku trasa zjazdowa o długości 1800 m - Palenica II. Na amatorów snowboardu natomiast oczekuje umiejscowiona na szczycie góry rynna do halfpipe, która przyciąga do Szczawnicy coraz większe rzesze zwolenników jazdy na desce.szczawnica domki W Jaworkach, jednym z najpiękniejszych zakątków Polski, na styku dwóch pasm górskich - pasma Radziejowej i Małych Pienin znajduje się ośrodek „ARENA NARCIARSKA JAWORKI – HOMOLE” którego oferta zawiera m.in. całoroczną kolej linową "Homole" oraz dwa wyciągi narciarskie z kilkoma trasami zjazdowymi. W Szczawnicy i Jaworkach znajdują się liczne wypożyczalnie sprzętu narciarskiego i snowboardowego.szczawnica atrakcje Na stokach narciarskich swoje usługi oferują fachowi instruktorzy narciarstwa. Do podniesienia atrakcyjności Szczawnicy i rozszerzenia oferty turystyczno - wypoczynkowej przyczyniło się otwarcie pieszych, górskich i pieszo - rowerowych przejść granicznych ze Słowacją, a zwłaszcza z najbliższą słowacką miejscowością - Leśnicą. Nowoczesna, 6 km ścieżka edukacyjna pieszo - rowerowa, zbudowana przy współudziale środków Unii Europejskiej stała się wspólną ofertą turystyczną obu przygranicznych gmin. Ścieżka biegnie od dolnej stacji KL "Palenica" w Szczawnicy, lewą stroną potoku Grajcarek do Pienin, a dalej drogą Pienińską do Leśnicy. Wzdłuż ścieżki znajdują się parkingi dla rowerzystów, ławki i tablice informacyjne, mówiące o bioróżnorodności Pienińskiego Parku Narodowego Folklor góralski jest w Szczawnicy wciąż żywy i widoczny w gwarze pienińskiej, strojach ludowych noszonych przez flisaków, dorożkarzy i rodowitych szczawniczan podczas uroczystości, w wyrobach tutejszych rzemieślników i dziełach twórców ludowych. Działają tu liczne zespoły regionalne oraz Pieniński Oddział Związku Podhalan. Największym świętem lokalnego folkloru, przybliżającym zwyczaje i tradycje góralsko-pasterskie jest organizowane w lipcu przez Miejski Ośrodek Kultury "Lato Pienińskie". W Muzeum Pienińskim znajduje się stała ekspozycja etnograficzno-historyczna, poświęcona kulturze górali pienińskich i tradycji zdrojowej.

szczawnica21

W samym centrum Szczawnicy można skorzystać z kolejki krzesełkowej, prowadzącej na Palenicę skąd rozpościera się widok na wspaniałą panoramę Tatr, Pienin, Beskidu Sądeckiego i całej Szczawnicy. Obok na sąsiedniej Szafranówce zbudowano letnią 700. metrową rynnę grawitacyjną, atrakcyjną zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. Turystów preferujących szybsze sposoby zwiedzania terenu ucieszą przygotowane liczne trasy rowerowe i konne, o różnym stopniu trudności. Na miejscu, w wypożyczalniach sprzętu sportowego można zaopatrzyć się w rower górski, natomiast w ośrodku afiliowanym przy PTTK wypożyczyć konia do jazdy wierzchem. pensjonat szczawnica Miłośnicy sportów wodnych, dzięki wartkiemu nurtowi Dunajca, mogą sprawdzić swoje umiejętności, wypożyczając kajak i pokonując tor slalomowy wiodący wzdłuż trasy spływu Dunajca. Amatorzy podziwiania krajobrazu z lotu ptaka znajdą swój raj na terenie schroniska "Pod Durbaszką" gdzie prowadzone są kursy latania na paralotniach W górskich rzekach i bystrych potokach zwolennicy wędkarstwa odnajdą wiele miejsc, do których będą chcieli powrócić. Dunajec wraz z dopływami jest największym i najpopularniejszym łowiskiem muchowym w Polsce, a przede wszystkim obszarem występowania pstrąga potokowego, lipienia i głowacicy. Urozmaicone łowiska, wspaniałe krajobrazy i czyste górskie rzeki przyciągną swym urokiem wszystkich miłośników wędki. Pobyt w Szczawnicy to również doskonała okazja do poznania uroków Pienińskiego Parku Narodowego, zapoznania się z jego unikatową roślinnością i bogactwem świata zwierzęcego, zwiedzenia pobliskich zamków w Niedzicy i Czorsztynie, podróży statkiem po Jeziorze Czorsztyńskim, spaceru łodzią lub kajakiem po Dunajcu. Niesłabnącą zasłużoną popularnością cieszy się jedna z największych atrakcji turystyczno-krajobrazowych Pienin - spływ tratwami przełomem Dunajca na odcinku 20 km. Szczawnica jest atrakcyjna także zimą. Wraz z pierwszymi opadami śniegu przekształca się w centrum sportów zimowych. Na terenie miasta - w centrum, w Jaworkach i pod Durbaszką - znajdują się wyciągi narciarskie oraz trasy zjazdowe zarówno dla początkujących jak i zaawansowanych amatorów białego szaleństwa. 

szczawnica1

Dzisiejsza  jest 7,6 tysięcznym, sąsiadującym ze Słowacją, przygranicznym miastem uzdrowiskowym, obejmującym swymi granicami 8789 hektarów, z czego, blisko dwie trzecie stanowią przepiękne lasy, które mają ogromny wpływ na jej klimat. Dzięki specyficznemu mikroklimatowi i obecności źródeł wód mineralnych, miasto wyspecjalizowało się w leczeniu chorób dróg oddechowych, przewodu pokarmowego i dróg moczowych, a także schorzeń narządów ruchu.  Uzdrowisko posiada doskonałą bazę zabiegową, m.in. w Zakładzie Przyrodoleczniczym i Inhalatorium, wyposażonym w unikatowe komory pneumatyczne służące do leczenia chorób płuc oraz komory solankowo - celkowe, w których wykonuje się inhalacje skuteczne w leczeniu astmy oskrzelowej. Szczawnica kładzie duży nacisk na rozwój sportu, turystyki i wypoczynku zarówno zorganizowanego jak i indywidualnego. Stanowi doskonałą bazę turystyczną przyjmującą jednorazowo kilkanaście tysięcy gości, którym zapewnia noclegi w pokojach o zróżnicowanym standardzie - od apartamentów w budynkach sanatoryjnych, pensjonatach, hotelach i domach wczasowych, po miejsca w kwaterach prywatnych, schroniskach i polach namiotowych. podobnie jak większość miejscowości na terenie Małopolski oferuje bogaty wybór możliwości aktywnego spędzania wolnego czasu. Góry pokryte lasami o bogatej florze i faunie przyciągają amatorów pieszych wędrówek. Liczne szlaki turystyczne prowadzą na najwyższe szczyty Pienin i Gorców oraz do rezerwatów przyrody: Wąwozu Homole, Wysokich Skałek, a także do jednego z najpiękniejszych obfitujących w malownicze skałki i progi skalne, tworzące przełomy i wodospady - rezerwatu Białej Wody. Trasy dostosowane są do możliwości fizycznych przeciętnego

zakopiec3

Skręcając od dolnej stacji kolejki krzesełkowej w lewo dochodzimy do Muzeum Jana Kasprowicza (Harenda 12).  Jan Kasprowicz (1860-1926) - poeta, dramaturg, tłumacz. Urodzony w Inowrocławiu, ukończył studia w Lipsku i Wrocławiu, od 1888 r. mieszkał i pracował we Lwowie. Na tamtejszym Uniwersytecie w 1904 r. uzyskał doktorat, potem został w nim profesorem, a w 1921 r. - rektorem. Jako poeta debiutował w 1888 r. W Zakopanem bywał od 1891 r., potem spędzał wakacje przeważnie w domu Mardułów-Gałów w Poroninie, w 1923 r. kupił dom na Harendzie i tu spędził ostatnie lata swego życia, u boku trzeciej żony, młodszej od niego o 27 lat Rosjanki, Marii z domu Bunin. W Jego twórczości jest bardzo wiele akcentów tatrzańskich i podhalańskich, szczególnie w poezji powstającej w czasie pobytu na Harendzie. Piętrowa willa wybudowana w 1920 na wysokim brzegu Zakopianki przez Jana Klusia Fudalę, wkrótce potem kupiona przez angielską malarkę Winnifred Cooper. W 1923 dom odkupił poeta Jan Kasprowicz i spędził tam ostatnie lata życia. W "Harendzie" powstało wiele wierszy z ostatniego zbioru Kasprowicza - Mój świat. Po śmierci pisarza atmosferę intelektualnego ośrodka podtrzymywała jego żona Maria, która skupiała wokół siebie spore grono pisarzy i artystów, mieszkających stale lub czasowo w Z. (Choromański, Witkacy, Gombrowicz, Szymanowski, Worcell). W 1950 r. Maria Kasprowiczowa przekazała trzy pokoje willi na Muzeum Jana Kasprowicza. Od 1964 mieści się tam także siedziba Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza. Piętro willi zajmowała córka Kasprowicza, Anna Jarocka, a po jej śmierci pomieszczenia przeszły na własność muzeum. Nieopodal budynku znajduje się granitowe mauzoleum, projektowane przez Karola Stryjeńskiego, kryjące prochy poety i Marii Kasprowiczowej. Tuż obok znajduje się piękny drewniany kościół p.w. św. Jana Apostoła i Ewangelisty (Harenda 14a). Wybudowany na początku XVIII w. w Zakrzowie, po wzniesieniu tam w 1922 r. nowej świątyni niszczał, nieużywany. Staraniem zięcia Jana Kasprowicza - malarza Władysława Jarockiego i ks. prałata Jana Hyca-Myrmułę z Harendy, w 1947 r. został przeniesiony do Zakopanego i zainstalowany na Harendzie. Po generalnym remoncie zachowano wiernie jego kształt, sytuując obok wieżę z 1840 r. We wnętrzu trzy XVIII-wieczne barokowe ołtarze sprowadzone z Książa Wielkiego. Obrazy do nich malował Władysław Jarocki - w głównym ołtarzu postać św. Jana, patrona kościoła, w prawym Żłóbek Betlejemski, w lewym - scenę Wniebowzięcia NPM. Nie brak tu wyraźnych akcentów regionalnych: w Szopce Betlejemskiej pasterzami są harendziańscy górale, a scena Wniebowzięcia ma za tło krajobraz podhalański.

zakopiec2

Wysiadamy na grzbiecie Gubałówki (1123 m), nieco poniżej szczytu. Z tarasu widokowego wspaniały widok na całą panoramę Tatr, od Tatr Bielskich na wschodzie, po Osobitą na zachodzie. Na wprost nas - imponujące szczyty Tatr Wysokich, nieco w prawo - charakterystyczny kształt Giewontu, nad nim - Czerwone Wierchy. Widać jak na dłoni całe Zakopane. Dobrze widoczne są piętra roślinności tatrzańskiej i ślady działalności lodowców. W układzie topograficznym pomaga zorientować się mapa panoramiczna, umieszczona na tarasie przed restauracją. Wychodzimy na drogę, prowadzącą przez grzbiet Gubałówki i wśród zabudowań góralskich kierujemy się w prawo, na wschód. Po prawej - nadal piękna panorama Tatr, po lewej - przy dobrej widoczności ukazują się szczyty Beskidu Wysokiego z Babią Górą. Podążając czerwonym szlakiem wzdłuż pasma Gubałowskiego po ok. 70 minutach dochodzimy do górnej stacji kolejki krzesełkowej na Harendę.co  Typ kolei: 4-osobowe krzesełka z kanapą wydzieloną dla każdej z osób indywidualnie. Odległość od stacji dolnej do stacji górnej: 600 m. Różnica poziomów: 210,00 m. Średnie nachylenie trasy: 21 % Prędkość jazdy: 2,6 m/s Przepustowość (zdolność przewozowa): 2400 osób/godz. Odstęp czasowy między krzesełkami: 6,00 s. Odstęp liniowy krzesełek: 15,60 m. Liczba krzeseł: 73 szt. Harenda to od lat znana dzielnica Zakopanego. To z nią właśnie związany był Jan Kasprowicz, który przebywał tutaj w latach 20 XX w. Harenda m.in. ze względu na piękne zabudowania jest często inspiracją wielu adeptów malarstwa. Można spotkać tutaj uczniów Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara, którzy pracują przy swoich sztalugach inspirowani duchem lat 20-tych ubiegłego stulecia.

zakopiec1

Schodząc Krupówkami w dół dochodzimy do Drogi na Gubałówkę. Zaraz po lewej stronie przyciąga wzrok niewielki budynek, w którym mieści się Galeria Jerzego Jędrysiaka, znanego zakopiańskiego grafika. Przez teren targu dochodzimy do dolnej stacji kolejki na Gubałówkę. Nowoczesny, estetyczny i funkcjonalny projekt stacji jest dziełem arch. Zenona Remi, a wzniesiono go w 1998 r. Następnie wjeżdżamy kolejką linowo-terenową na szczyt Gubałówki.  Popularną kolejkę zbudowano w 1938 r. z inicjatywy Ligi Popierania Turystyki, kierowanej przez Aleksandra Bobkowskiego. Bezpośrednim bodźcem do jej podjęcia były przygotowania do narciarskich mistrzostw świata FIS w Zakopanem w 1939 r. Urządzenia mechaniczne, wagony, szyny i podrozjazdnice dostarczyła szwajcarska firma Ludwiga de Roll, a budynki i obiekty na trasie wykonano siłami krajowymi. Kolej porusza się po ułożonych na gruncie szynach o długości 1298 m i szerokości 1 m, pokonując różnicę wysokości 299 m. Dwa wagoniki (jeden w górę, drugi w dół) o pojemności 120 osób poruszają się na wspólnej linie prowadzonej po krążkach trasowych. Czas jazdy – 3,5 minuty.Zobacz także  Nowoczesny wagonik z przeszklonym dachem umożliwia, w miarę jak kolej pnie się do góry, podziwianie wspaniale widocznego piętrowego układu roślinności tatrzańskiej wraz ze szczytami najwyższych gór w Polsce. W układzie topograficznym pomaga zorientować się mapa panoramiczna, umieszczona na górnej stacji kolei. Wjeżdżamy początkowo przez odsłonięty teren. Z zachodniej strony widzimy polanę Gładkie ze starym osiedlem o tej samej nazwie. Legenda głosi, że w tej okolicy osiedlili się pierwsi w Zakopanem osadnicy, noszący popularne do dziś nazwisko Gąsienica. Po chwili "mijanka" - mija nas wagonik jadący w dół. Po przejeździe przez niezbyt gęsty las spostrzegamy z prawej, wschodniej strony odkrytą łąkę - teren letnich kąpieli słonecznych. Zimą można tu pojeździć na nartach, a latem skorzystać ze zjeżdżalni grawitacyjnej. 

blog ua

blog po ukrainsku dosc ciekawy co warto zobaczyć w szczawnicy zobacz sam